Gdyby doszukiwać się podobieństw miedzy Parnassusem, a Münchhausenem, można by znaleźć ich nawet trochę. Szalony teatr w czasie najazdu Turków, młoda Uma Thurman, historia która przenosi nas z desek teatru do umysłu najstarszego bohatera. W nim księżyc, Robin Williams z odłączaną głową, ucieczka po linie zrobionej z włosów Ariadny,wizyta w wulkanie, młoda rudowłosa Uma Thurman, wizyta w rybie niczym z obrazu, scena końcowa, młoda Uma Turman. Ogląda się przyjemnie.
Znakomity, Pani Andrea przeskoczyła o poziom wyżej ponad Red Road, choć tamten film też był frapujący. Emocjonalny ładunek, trochę humoru, i dużo realizmu, plus świetne zdjęcia i ten angielski, który kocham.
Drugie Millenium, w Danii na DVD i BR, a u nas nawet nie ma jeszcze w kinie ;/
Krwawa Aria, tylko czemu tak długo się rozkręca?
myślałem, że będzie lepsze, a to taki teenee movie…
Po drugim Krakowie…
Kolejna niedziela, kolejny film Fritza Langa. Tym razem sequel do niemej jeszcze pierwszej części. Mamy tu już statyczne i dynamiczne sceny akcji z wybuchami włącznie, oraz super wykadrowany pościg samochodowy.
Tony Cocozza, chciał być za bardzo coco-loco i za pomocą socjotechnicznych chwytów zastosowanych na nim, został wciągnięty w niezłe zamieszanie, ey matey
Między Pierwszym Krakowem, a drugim…
W niedzielę trzeciego weekendu roku, teraz mamy 4tą, naturalną koleją rzeczy i chronologicznie do dat produkcji filmów F.Langa, kolejny, ostatni już niemy, film tego pana. Żona pisze scenariusz a mąż go kręci, i ją pewnie też. Na księżycu są góry zrobione ze złota, więc trzeba tam polecieć. Super scena w stanie nieważkości, niezły patent na pokazanie tego, i to już w 1929tym. Potem rozbili obóz, i zostali tam razem, on i narzeczona jego najlepszego przyjaciela.
A oprócz cyklicznego seansu, to:
Manic, jeśli się nie mylę to chyba pierwszy film, w którym razem pojawiają się Z. Deschanel i J.G.H. Duży emocjonalny ładunek. ” (…)and everything’s gonna be pizzas and blow jobs.”
Do tego argentyński Los Paranoicos, ze świetną sceną taneczną, i paroma jeszcze innymi świetnymi scenami. Jeszcze Ellen Page a.k.a. Small Newman jeżdżąca na wrotkach w derby. Dodajmy do tego jeszcze The Good Life – kolejny film z Z.D. (których mi już mało zostało). Był jeszcze dokument Withnail &Us oraz Gran Torino.
Tanie wtorek = tanie bilety, czyli kolejna podwójna wtorkowa prezentacja filmowa. Najpierw polska produkcja z 2kilo10tego roku, jednoznacznie się kojarzący tytuł dla homosexualistów i kobiet, będący także zgrubieniem od rzeczownika oznaczającego jeden z wyrobów cukierniczych – Ciach*o. Największe atuty tego wyrobu to, po pierwsze znakomite gościnne występy Pani Basi, i pana K. jako prokuratora gen. (alarm żeneral). Po drugie kilka fajnych i nawet śmiesznych scen, których nawet nie był w stanie spalić przebrany za G. Oldman’a z Leona zawodowca, kotek, po trzecie kilka dobrych kaskaderskich scen (mały błąd z numerem rej. na suce można wybaczyć, powinno być HP****** ). Natomiast nie podobało mnie się to, że widać było strasznie chamski product placement, trochę niektóre sceny kulały i były prawie udane zamiast być udanymi, trochę naśladowania ameryki momentami, to wszystko jednak nie sprawiło u mnie tego, że chciałem zwymiotować lekko odmóżdżające ciacho.
Drugi w tzw. back to back double feature, był Daybreakers, i tak się zastanawiam czy Ozploitation nie powróciło do kin z amerykańskim portfelem?
