Lubie czysty, brytyjski, nieskażony, angielski oraz jego trudno – zrozumiałe wyspiarskie odmiany.
Lubie takie filmy jak ten, klimat którego potem ułamek udało się uzyskać w Fear and Loathing in Las Vegas, choć Withnail i jego kolega nie spożywali tylu różnorodnych środków psychoaktywnych co Johnny i Benicio dwa lata później. Do tego chłopaki mieszkają w Camden a nie L.V.
Film bardzo oryginalny, wesoły, i pełen niesamowitych tekstów, które po angielsku w ustach naszych “kolegów” brzmią co najmniej unikatowo.
a na koniec trochę pocytujemy:
Withnail: We just ran out of wine. What are we gonna do about it?
;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
Marwood: My heart’s beating like a fucked clock! I feel dreadful, I feel really dreadful!
;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
Withnail: We want the finest wines available to humanity. And we want them here, and we want them now!
;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
Withnail: Are you the farmer?
Marwood: Shut up, I’ll deal with this.
Withnail: We’ve gone on holiday by mistake. We’re in this cottage here. Are you the farmer?
Marwood: Stop saying that Withnail, of course he’s the fucking farmer !
