It was nice to hear C. Mulligan singing again on film. Inside Llewyn Davis is a bit like the folk music in the 60’s you either like it or find it really boring. I find it quite enjoyable, not much to complain about if you like Cohen brothers’ films.
Coenowski remake brytyjskiego klasyka z elementami blaxploitation + chiński remake japońskiego klasyka, który jednak wyszedł jak C*ty Wok.
kolejny afterdarkowy, mało w nim suspensu, ale może być, zostało jeszcze 5 z 8 (albo 4).
Nie kraj dla starych ludzi – nie wiem czym film dla starych ludzi sie nadaje, a dla mnie jak najbardziej, z rozkminką na koniec.
100patrz.wordpress.com 